1393600 ریال

serum

1ml

0.5ml

7روز در دمای2تا8درجه سانتیگراد،3ماه در دمای منفی20درجه سانتیگراد

انتقال در شرایط یخچالی یا فریز

نمونه فریز دفریز نشود- رد نمونه های همولیز، ایکتریک و لیپمیک شدید

سن بيمار, مصرف دارو ,سابقه بيماري

نيازي به ناشتايي یا آمادگی خاصی نمي باشد.

ICA یا آنتی بادی بر علیه جزایر لانگرهانس پانکرآس از جمله مارکرهای سرمی مطلوب در تشخیص دیابت تیپ I محسوب می شود.ICA اولين مارکر خودايمنی اختصاصی سلول های جزيره ای بوده که در تحقيقات ديابت مورد استفاده قرار گرفته است . وجود ICA در افرادی که مبتلا به ديابت نيستند بيانگر خطر ٥٠-٤٠ درصد جهت ابتلا به ديابت تيپ ١ در طی ٥ سال می باشد. کاربرد آن در ارزيابی خطر ابتلا به ديابت تيپ ١، افتراق ديابت ١ از تيپ ٢می باشد. اتو آنتی بادیهای مذکور از کلاس IgG هستند و بر علیه چندین آنتی ژن از سلولهای جزایر واکنش نشان می دهند. اکثر آنتی ژنهای هدف در سطح ملکولی شناسائی شده اند.در مجموع می توان چهار آنتی بادی مختلف را شناسائی کرد: آنتی Islet cell cytoplasmic antigen آنتی Glutamic acid decarboxylase – GAD آنتی Islet cell protein IA-2 که عضوفامیل tyrosine phosphatases است و آنتی آنسولین .در دوره قبل از دیابت بالینی و طی تخریب سلول های بتا این اتو آنتی ژن آزاد شده اتو آنتی بادی های آن در سرم پدیدار می شوندتشخیص ICA از آن جهت حائز اهمیت است که می توان توسط آن اتوآنتی بادی بر علیه چندین آنتی ژن را شناسائی کرد.ICA در بدو تشخیص دیابت وابسته به انسولین در کودکان و نو جوانان در حدود۸۰ در صد از موارد و در بزرگسالان در ۷۰ تا ۸۰ درصد از موارد مثبت است. پس از ظهور بیماری شیوع اتو آنتی بادی به سرعت کاهش یافته و حدودا پس از ۱۰ سال تنها در ۱۰ درصد از بیماران قابل تشخیص است. در واقع حداکثر 10 سال قبل از پیدایش علایم بالینی دیابت (Islet Cell Auto antibodies) ICAS را می توان در سرم افراد بیمار دیابتی یافت. ICA در جمعیت های نرمال در ۱ تا ۳ در صد از کودکان و نوجوانان مثبت است. خویشان درجه یک افراد مبتلا به دیابت تیپ I در ۲ تا ۶ درصد از موارد ICA مثبت هستند. هر دو گروه تحت ریسک ظهور دیابت تیپI قرار دارند

IFT

Anti-Islet cells - Islet cell cytoplasmic antibody -(ICA)

نام و نام خانوادگی

نتایج منفی، تشخیص یا خطر آتی دیابت نوع 1 را رد نمی کند.اتوآنتی‌بادی علیه سلول‌های جزیره‌ای ممکن است در افراد مبتلا به سایر اختلالات غدد درون ریز خود ایمنی مانند تیروئیدیت هاشیموتو یا بیماری خودایمنی آدیسون نیز دیده شود. این افراد پس از آن در معرض خطر بیش‌تری برای ابتلا به دیابت نوع ۱ قرار دارند.